Met haar lange geschiedenis en moderne ontwikkelingen is Maastricht een plek waar verleden, heden en toekomst met elkaar verweven zijn. Al wandelend door de straten van de op de toekomst georiënteerde stad, betreden bezoekers ook lagen van vervlogen tijden. Voor wie het wil horen, heeft Maastricht veel verhalen te vertellen.

“De tunnel leidt je naar een andere dimensie, maar pas op… Het licht dat door het frame wordt uitgestraald, kan hoge temperaturen bereiken – laat je niet verschroeien!”

De tunnel is een inwijdingsmoment of ‘overgangsrite’ – een metafoor voor de overgang van de fysieke wereld naar de virtuele. De locatie waar hij is geplaatst is een natuurlijke ‘oase’ in de stad – het is een locatie die deel uitmaakt van de stad, maar tegelijkertijd een ‘ingebed’ stukje natuur in de stedelijke omgeving. Hierdoor is de locatie perfect als podium voor de doorgang naar het onbekende virtuele dat onvermijdelijk een stukje stad aan het worden is.

take a minute. contemplate.

there’s always two sides. repudiate.

‘Kunst is reflectie’ is een discussie over de aard van kunst en waar het vandaan komt, ‘Reflectie is kunst’ stelt dat het voortkomt uit de zelfreflectie van de kunstenaar.

“All entities move and nothing remains still” (Heraclitus)

Onderdeel van de Antiform serie: kunstwerken die de aard van de werkelijkheid in het perspectief van de procesfilosofie onderzoeken.

De spanning tussen het materiele en virtuele roept veel vragen op. Wat is realiteit en hoe is deze gerelateerd aan verandering en transformatie? Is er iets dat niet verandert? Is de verandering de inherente kwaliteit van alles?

De ‘Antiform’ serie is de discussie over het onderwerp nieuwe materialiteit en wat bedoelen we als we zeggen dat iets ‘bestaat’ versus iets dat een ‘idee’ is. Nieuwe technologieën stellen ons in staat de betekenis te herdefiniëren van wat we beschouwen als ‘een object’. Alle gepresenteerde vormen/ kunstwerken zijn zo gemaakt dat ze een eigen leven leiden, ongeacht of we ze zien als objecten of alleen als digitale artefacten. Ze bestaan ​​in deze vergrote ruimte, maar door gebonden te zijn aan de fysieke locatie bestaan ​​ze ook in de eigenlijke stad.

“All entities move and nothing remains still” (Heraclitus)

Onderdeel van de Antiform serie: kunstwerken die de aard van de werkelijkheid in het perspectief van de procesfilosofie onderzoeken.

De spanning tussen het materiele en virtuele roept veel vragen op. Wat is realiteit en hoe is deze gerelateerd aan verandering en transformatie? Is er iets dat niet verandert? Is de verandering de inherente kwaliteit van alles?

De ‘Antiform’ serie is de discussie over het onderwerp nieuwe materialiteit en wat bedoelen we als we zeggen dat iets ‘bestaat’ versus iets dat een ‘idee’ is. Nieuwe technologieën stellen ons in staat de betekenis te herdefiniëren van wat we beschouwen als ‘een object’. Alle gepresenteerde vormen/ kunstwerken zijn zo gemaakt dat ze een eigen leven leiden, ongeacht of we ze zien als objecten of alleen als digitale artefacten. Ze bestaan ​​in deze vergrote ruimte, maar door gebonden te zijn aan de fysieke locatie bestaan ​​ze ook in de eigenlijke stad.

Een moderne variant op het beroemde en geliefde symbool van Maastricht: ’t Mooswief (de groentevrouw).

“De kracht is sterk in deze Cyberpunk-oase van energie! Je yin en yang worden gelijkmatig gevoed, waarna je je reis in balans kunt voortzetten. Steek je hand uit om de tintelende kracht te voelen.”

“All entities move and nothing remains still” (Heraclitus)

Onderdeel van de Antiform serie: kunstwerken die de aard van de werkelijkheid in het perspectief van de procesfilosofie onderzoeken.

De spanning tussen het materiele en virtuele roept veel vragen op. Wat is realiteit en hoe is deze gerelateerd aan verandering en transformatie? Is er iets dat niet verandert? Is de verandering de inherente kwaliteit van alles?

De ‘Antiform’ serie is de discussie over het onderwerp nieuwe materialiteit en wat bedoelen we als we zeggen dat iets ‘bestaat’ versus iets dat een ‘idee’ is. Nieuwe technologieën stellen ons in staat de betekenis te herdefiniëren van wat we beschouwen als ‘een object’. Alle gepresenteerde vormen/ kunstwerken zijn zo gemaakt dat ze een eigen leven leiden, ongeacht of we ze zien als objecten of alleen als digitale artefacten. Ze bestaan ​​in deze vergrote ruimte, maar door gebonden te zijn aan de fysieke locatie bestaan ​​ze ook in de eigenlijke stad.

Een futuristisch tankontwerp geïnspireerd op de militaire voertuigen die de kunstenaar als kind zag op de inmiddels opgeheven Maastrichtse legerbasis. De kwetsbaarheid van bloemen in contrast met de brute kracht van het geweer, herinnert ons eraan hoeveel we vrede en vrijheid zouden moeten waarderen.

De rivier. De walvis. Kwetsbaar en soepel, maar toch krachtig stromend.

Is de walvis hier de indringer? Of zijn wij het? Rivieren zijn een complex natuurlijk systeem die in zekere zin een bloedstroom voor de natuur zijn – en de Maas loopt door het centrum van de stad. Het ecosysteem erin is voor ons verborgen onder de oppervlakte – maar bestaat hier, fysiek, in de stad. Augmented reality maakte het mogelijk om dit feit te accentueren en een onzichtbaar deel van de stad bloot te leggen.

De ‘Antiform’ serie is de discussie over het onderwerp nieuwe materialiteit en wat bedoelen we als we zeggen dat iets ‘bestaat’ versus iets dat een ‘idee’ is. Nieuwe technologieën stellen ons in staat de betekenis te herdefiniëren van wat we beschouwen als ‘een object’. Alle gepresenteerde vormen/ kunstwerken zijn zo gemaakt dat ze een eigen leven leiden, ongeacht of we ze zien als objecten of alleen als digitale artefacten. Ze bestaan ​​in deze vergrote ruimte, maar door gebonden te zijn aan de fysieke locatie bestaan ​​ze ook in de eigenlijke stad.

Hij laat meerdere dingen tegelijk bestaan ​​in dezelfde ruimte en tijd. Bijvoorbeeld dit Spacetime-kunstwerk voor het Bonnefanten.